Bażanty przed wiekami sprowadzone zostały do Europy z dalekiej Azji z dwóch powodów. Głównym powodem były cele łowieckie. Wyśmienite delikatne mięso z bażanta stanowiło nie lada przysmak dla biesiadników ucztujących przy królewskich stołach. Drugim powodem, może równie istotnym sprowadzenia bażantów do Europy był niebanalny, piękny kolor ich upierzenia. Pióra bażanta jak rzadko które, charakteryzują się intensywnością i różnorodnością kolorów. Ich wzory i kształty sprawiają, że po dzień dzisiejszy są chętnie wykorzystywane w różnych specjalnościach rzemieślniczych. Zarówno tych profesjonalnych jak i hobbystycznych. Pióra bażantów często wykorzystywane są w modzie jako gustowne dodatki do odzieży, w rękodziele oraz dekoracjach. Szczególnie mile widziane są w kompozycjach florystycznych, a także jako ozdoba łowiecka lub element dekoracyjny w domach.
Bażanty, zwłaszcza samce to ptaki bardzo kolorowe. Ich niezwykle wzorzyste upierzenie mieni się wieloma kolorami. Wszystkie pióra bażantów są naturalnie kolorowe, dlatego też chętnie wykorzystywane są jako dodatki dekoracyjne również do odzieży. Ze względu na naturalną pigmentację piór bażantów nie ma ryzyka ich odbarwienia lub zabrudzenia innych elementów kompozycji. Co ciekawe, pióra bażanta można z powodzeniem myć lub delikatnie prać. Trzeba tylko uważać, aby nie uszkodzić ich mechanicznie. O kolor natomiast można być spokojnym, naturalne pióra bażanta nie wyblakną.
Pióra w ogonie ptaków nazywają się sterówkami i jak sama nazwa wskazuje służą ptakom do sterowania podczas lotu. Podobnie jest u bażantów, ale oprócz tego kogutom bażantów pełnią one również funkcję ozdobną. Dlatego pióra z ogona samca bażanta są bardzo cenione za ich wzorzystość, mnogość kolorów a także efektowną długość. Szczególnie najdłuższe pióra w ogonie są bardzo efektowne gdyż ich długość dochodzi do 80cm. Wbrew pozorom każde pióro z ogona bażanta jest nieco inne. Próżno szukać dwóch takich samych piór. Zależnie od cech osobniczych, mogą one być dłuższe lub krótsze, bardziej lub mniej wzorzyste. Pióra z ogona bażanta stanowią najbardziej charakterystyczną ozdobę myśliwskiego kapelusza. Taki kapelusz myśliwi chętnie noszą podczas uroczystości myśliwskich oraz podczas polowania na bażanty
Bażanty są ptakami u których silnie zaznaczony jest dymorfizm płciowy. Upierzenie samców jest kolorowe i wzorzyste. Samica bażanta nie jest tak kolorowa jak samiec, jej ogon jest krótszy jednak jeśli chodzi o wzorzystość upierzenia, samica bażanta nie ustępuje tutaj samcowi. Jej pióra mają jasno brązową tonację z czarnymi wzorkami. Upierzenie u samicy bażanta ma bowiem stanowić doskonały kamuflaż. Jeśli natomiast przyjrzymy się bliżej samicy, na jej piórach również można dostrzec zielono- czerwonawą poświatę, szczególnie gdy patrzy się na nie pod światło. Dlatego pióra samicy bażanta stanowią również efektowny dodatek do biżuterii lub odzież, szczególnie damskiej.
Pióra bażanta coraz większą popularność zyskują jako gustowne, naturalne dodatki do wiązanek i stroików kwiatowych. Ich naturalne kolory i różnorodne wzory sprawiają, że pięknie wpasowują się tematycznie w każdej kompozycji florystycznej. W tej dziedzinie sztuki występuje pełna dowolność, dlatego we florystyce wykorzystywane są zarówno pióra długie takie jak sterówki czy lotki, jak i pióra krótkie okrywowe i puchowe. Wszystko zależy od efektu jaki artysta chce osiągnąć.
W wędkarstwie muchowym stworzenie odpowiedniej imitacji muchy na przynętę niejednokrotnie decyduje o powodzeniu połowów. Sztuczne muchy mają za zadanie możliwie najwierniej imitować naturalne owady, tak aby ich wygląd był atrakcyjny dla łowionych ryb. Ze względu na swoją różnorodność form i kolorów, pióra bażantów lub ich fragmenty często wykorzystywane są do tworzenia oryginalnych much wędkarskich.
Bażanty, zwłaszcza koguty noszą na sobie dużą ilość kolorowych i wzorzystych piór. Od długich prążkowanych z ogona, do krótkich i miękkich piór puchowych. Każde z takich piór może znaleźć swoje zastosowanie, ale warto wiedzieć, które pióra bażanta pochodzą z której jego części tułowia.
Pióra w ogonie u ptaków, nie tylko u bażantów pełnią funkcję płetwy sterowej podczas lotu. W trakcie lotu ptaki wykonują różne manewry takie jak zwroty, hamowania, a ich płynność i zwinność zależy w dużej mierze od piór w ogonie. Pióra z ogona bażantów są więc długie, szerokie i sztywne. U kogutów pióra w ogonie pełnią też funkcję ozdobną, dlatego są dużo dłuższe niż pióra w ogonie samicy. Kogut bażanta dumnie prezentuje swój ogon przed partnerkami w tańcu godowym. Im dłuższy i bardziej okazały ogon u samca, tym bardziej atrakcyjnie postrzegany jest przez samice. Na ogon bażanta składa się około 40 długich piór. Najdłuższe z nich ułożone są w centralnej części ogona i dochodzą do 80cm długości. Te najdłuższe pióra stanowią około 20% piór sterówkowych w ogonie. Pozostałe pióra ogona są krótsze i podczas lotu układają się w charakterystyczny dla bażantów klin.
Lotki to najważniejsze pióra u ptaków. Osadzone są na całej długości skrzydeł i służą do wytwarzania siły ciągu podczas lotu. Na lotki podczas lotu działają największe siły, dlatego też są to zdecydowanie najsztywniejsze pióra. Jak żadne inne mają kluczowe znaczenie dla lotu. Przyjmuje się, że utrata 6-7 lotek w jednym skrzydle całkowicie uniemożliwia bażantom latanie. Długość lotek u kogutów bażantów wynosi około 20-25cm, a u samic bażantów wynosi 18-22cm. Jak widać, również na załączonym zdjęciu różnica długości między lotkami u samic bażantów a u samców nie jest już tak znacząca jak w przypadku sterówek w ogonie tych ptaków. Lotki są również zbliżone kolorystycznie.
Pióra okrywowe stanowią u bażantów największą mozaikę barw i wzorów. Oprócz wielu kolorów mają też różnorakie wzory i kształty. Zależnie od tego, z której części ciała pochodzą, mogą być dłuższe lub krótsze. Większość piór okrywowych u bażantów łączy swoją funkcję ozdobną z funkcją termoizolacyjną. Dlatego w dolnej części (bliżej skóry) pióra te są puchowe, a w górnej części pióro przechodzi w funkcję okrywową. Pióra z podbrzusza są dłuższe i osiągają długość do 15cm, pióra na grzbiecie bażanta mają natomiast około 8-10cm. Najkrótsze są piórka na szyki i głowie bażanta, które mogą mieć nawet 2cm długości.
Dominującą barwą piór u naszych bażantów są pomarańczowe i czerwone, które dodatkowo przyozdobione są czarnymi wstawkami. Prawdziwą paletę barw można jednak znaleźć na piórach szyi bażanta. W tym miejscu mienią się one różnymi kolorami przechodząc od czarnego przez niebieski do zielonego odcienia, aby ostatecznie stworzyć u dołu szyi wyraźne odcięcie w postaci białej obroży.
Jak widać pióra bażanta mogą stanowić doskonałe element ozdobny w kompozycjach florystycznych i dekoracyjnych. Jeden bażant nosi na sobie dużą ilość różnorakich piór i piórek pozwalając wykorzystać je na wszelkie sposoby. Zdobycie takich pojedynczych piór nie stanowi problemu. Hodowla bażantów charakteryzuje się tym, że zagęszczenie ptaków w wolierach jest większe niż w środowisku naturalnym, dlatego łatwiej jest znaleźć zgrubione przez ptaki pióra. Ważne jest aby pióra możliwie szybko podnieść z ziemi i schować w suchym miejscu. Leżąc na ziemi pióra szybko ulegają biodegradacji. W ciągu 24 godzin postrzępią się i nie będą wyglądać już tak efektownie jak świerze. Co warto zauważyć, bażanty wymieniają swoje pióra (pierzą się co roku) dlatego ubytek jednego lub kilku piórek nie stanowi dla nich problemu. Stracone piórko odrasta w ciągu 2-5tygodni.
Mięso z bażanta nie jest bardzo powszechnym, ale za to wyjątkowym rodzajem mięsa, które charakteryzuje się unikalnym smakiem oraz wysoką...