Pułapki na bażanty- czyli porady jak złapać bażanta

Wolierowa hodowla bażantów, szczególnie na tak dużym obszarze jak ma to miejsce w naszym przypadku, wiąże się z ryzykiem, że czasem jakieś bażanty zdołają uciec. Najczęściej ma to miejsce gdy spłoszone ptaki wykorzystają moment otwarcia bramy do woliery lub gdy przypadkiem znajdą gdzieś niewielkie uszkodzenie w górnej siatce na wolierę. Ucieczka jednego lub kilku ptaków nie stanowi jednak problemu, gdyż krótko po ucieczce, bażanty te nie oddalają się zbytnio, a raczej mają tendencje do trzymania się blisko swojego macierzystego stada. Do chwytania uciekających bażantów wykorzystujemy pułapki na bażanty, których na terenie naszej hodowli mamy całkiem sporo.

Po co stosujemy pułapki na bażanty w naszej hodowli

Pułapki na naszej fermie wykorzystujemy wyłącznie do odłowu ptaków, które uciekną nam z wolier dla bażantów. Oczywiście mają tutaj względy ekonomiczne, gdyż każdy bażant-uciekinier którego nie uda się schwytać jest dla nas realną stratą. Z naszych obserwacji wynika, że kluczowe jest, aby takie bażanty złapać możliwie najszybciej od ucieczki, gdyż z każdym dniem jego pobytu na wolności szanse jego schwytania maleją. W pierwszych godzinach, po wydostaniu się na zewnątrz woliery, bażant pozostaje blisko woliery z której uciekł. Już trzeciego dnia natomiast, oddala się poza obszar naszej hodowli i jego złapanie staje się praktycznie niemożliwe.

Warto zauważyć, że nie łapiemy bażantów dzikich, które czasem pojawiają się na naszym terenie. Dzikie bażanty łatwo rozpoznać, gdyż są bardziej płochliwe. Podobnie do naszych bażantów wypuszczanych na wolność, które po około tygodniu zdziczeją na tyle, że nie nadają się do dalszej hodowli, ze względu na ich dużą płochliwość.

Pułapki na bażanty, przykłady konstrukcji i opis działania

W związku z koniecznością złapania bażantów możliwie najszybciej po ucieczce stosujemy do tego celu kilka rodzajów pułapek. Do łapania bażantów zawsze stosuje się żywołapki, czyli takie, które nie powodują urazów ptaków. Po schwytaniu ptaki muszą być bezpieczne i nie mogą się w żaden sposób zranić.

• 

  Samoczynne pułapki na bażanty

  mają dość prostą konstrukcję, ważne jest jednak, aby były niezawodne. Pułapki takie najczęściej wykonane są z metalowej siatki. Mogą też mieć podobną zasadę działania jak pułapki na kuny. W środku pułapki wysypuje się ziarno na przynętę. Bażanty skuszone widokiem pokarmu wchodzą do środka, wyzwalają mechanizm, który zamyka pułapkę. Często bażant zaabsorbowany jedzeniem, nie spostrzega nawet, że pułapka się zamknęła i nie ma już możliwości z niej wyjścia. Złapanie bażanta w taką pułapkę jest dla niego bezstresowe. Zależnie od konstrukcji takie pułapki pozwalają jednocześnie schwytać jednego lub kilka bażantów.
• 

  Pułapki siatkowe na bażanty

  również bardzo dobrze sprawdzają się w naszej hodowli, są niewielkich rozmiarów i łatwo można zastawić je w dowolnym miejscu. Świetnie sprawdzają się na otwartej przestrzeni, gdzie dla bażanta są one praktycznie niezauważalne. Gdy po pewnym czasie od ucieczki, ptaki są płochliwe i mniej ufne dla wszelkich nienaturalnych obiektów w otoczeniu, te pułapki pozwalają nam odłowić bażanty szybko i bezurazowo. Zastawiona pułapka w momencie nastąpienia ptaka na element wyzwalający, zamyka się chwytając uciekiniera. Dzięki temu, że pułapka wykonana jest z siatki na woliery od oczku 25mm. Siatka ta krępuje nerwowe ruchy ptaka zapobiegając jego urazowi. Jest więc bezpieczna nawet dla zdziczałych bażantów.
• 

  Odłownie bażantów

  wykorzystujemy często do łapania bażantów zaraz po ucieczce, szczególnie gdy zdarzy się, że ucieknie nam więcej ptaków. Bażanty krótko po ucieczce nie zdają sobie jeszcze sprawy w jakim położeniu się znajdują, nie mają tendencji do szybkiego podrywania się do lotu. Dzięki temu pozwalają się zganiać wzdłuż ogrodzeń naszej hodowli. Przy takich ogrodzeniach, najczęściej w narożnikach, w wielu miejscach mamy przygotowane na stałe odłownie, w których zgonione ptaki można łatwo schwytać. Odłownie te z trzech stron i od góry zabezpieczone są siatką, ptaki mogę więc wejść do środka tylko z jednej strony. Ten sposób łapania bażantów po ucieczce sprawdza się u nas doskonale.

Postępowanie z bażantem złapanym w klatkę

Po złapaniu bażanta w klatkę, ważne jest, aby możliwie najszybciej wyciągnąć go z klatki. Z reguły w klatce ma on dostępny pokarm, ale dobrze jest, aby jak najszybciej umieścić go od razu w wolierze. Przebywając w klatce, bażant może szybko stać się obiektem zainteresowanie wszelkich drapieżników, zarówno tych latających jak i biegających, najczęściej miejscowych kotów. Nawet jeśli koty nie zrobią krzywdy bażantom znajdującym się w klatce to mogę go niepotrzebnie stresować. Załapanego bażanta wyciągamy więc z klatki i wpuszczamy do woliery, z której wcześniej uciekł. To jak chwycić i trzymać bażanta to już inna umiejętność, którą też warto opanować.

Chwytanie bażantów, jak złapać i dobrze trzymać bażanta w ręce

Warto zwrócić uwagę, że złapanie bażanta w pułapkę to dopiero połowa sukcesu. Bażanta trzeba bowiem z klatki wyciągnąć i wpuścić do woliery. Żeby bażanta wyciągnąć z pułapki trzeba go chwycić na tyle umiejętnie, aby go nie zranić ani pozbawić pierza. Bażant, zwłaszcza kogut jest bardzo silnym ptakiem i za wszelką cenę będzie próbował wydostać się z naszego uścisku. Nieumiejętny chwyt z reguły powoduje to, że ptak ucieka z ręki w której nieporadnemu trzymającemu pozostaje garść piór. Często może się to też skończyć bolesnym podrapaniem osoby trzymającej ptaka, gdyż bażant wydostając się gwałtownie rozpycha się swoimi nogami (ciekami)

Są przynajmniej 3 sposoby bezpiecznego trzymania bażanta w ręce:

1. Chwycenie bażanta oburącz, tak aby palce okalały tułów ptaka i krępowały jego skrzydła oraz nogi. Taki chwyt jest 100% pewny i bezpieczny zarówno dla ptaka jak i osoby go trzymającej.
2. Uchwyt jedną ręką przy tułowiu, gdy osoba trzymająca okala jedną ręką jedno skrzydło i obie nogi, drugie skrzydło zaś przyciska do swojego tułowia. Jest to uchwyt mało wygodny, ale dla osób niewprawionych, stosunkowo bezpieczny
3. Chwyt w jedną rękę. Taki chwyt wymaga niemałej wprawy, jednak jest maksymalnie bezpieczny dla ptaka i osoby go trzymającej. Aby chwycić bażanta jedną ręką należy kciukiem przycisnąć skrzydło u jego nasady, dłonią okalać to skrzydło, a palce: środkowy i serdeczny wcisnąć umiejętnie pod udo ptaka. Ptak czując, taki uścisk uspokaja się i nie szarpie.

Uwaga! Niedopuszczalne jest łapania bażanta za ogon lub za skrzydło. Pióra z ogona łatwo mogą się wyrwać i ptak ucieknie zostawiając ogon w rękach łapacza. Trzymanie ptaka za skrzydło jest niebezpieczne. Ptak próbując się wyszarpnąć może się przewinąć przez skrzydło i je sobie złamać.